– հիշո՞ւմ եք, երբ դաշնակցական պատգամավորը արդարադատության նախարարին չաթլախ անվանեց,
– պետք է պատասխանես՝ գող չեմ, բայց գող հարգող եմ,
– էս հարիֆը ով ա, կյանքից բան չի հասկանում, եկել՝ խոսում ա,
– կա ճիշտ կյանք, մնացած տաբերակները սխալ են,
– գողական պանյատով էդ բառի համար պետք է դանակահարել մարդուն,
– Շիրազը խնդիրների դեպքում կարող էր զանգել միլպետին, բանվորական թաղամասերը մնաել էին գողականների հույսին,
– մեր թաղում մի տղա կար, հայրը նստած-հելած էր կնոջը դանակահարելու համար․․․
Տեսանյութում ներկայացված են հատվածներ՝ մշակութային մարդաբան Աղասի Թադևոսյանի Գողականի նուրբ հմայքը բանախոսությունից։