Epress.am Լուրեր Հայաստանից
Ղրիմի հանրաքվեն մեծ սոցիոլոգիական հարցում է, որոշակի կամքի դրսևորում, բայց ոչ ազատ կամքի: Այս մասին այսօր «Մեդիա կենտրոնում» տեղի ունեցած քննարկմանն ասել է Եվրաատլանտյան համագործակցության ինստիտուտի քաղաքական վերլուծաբան Վլադիմիր Հորբաչը։
«Ես այն չեմ գնահատում որպես հանրաքվե, սակայն լրատվամիջոցները՝ հատկապես ռուսական քարոզչական ԶԼՄ-ները, նաև ամերիկյան, եվրոպական և հայկական լրատվամիջոցները այն համարում են հանրաքվե»,- ասել է վերլուծաբանը։
Հորբաչի խոսքով՝ տեղի ունեցածը կարելի է ցանկացած կերպ անվանել, բայց ոչ հանրաքվե, երբ ուկրաինական լրատվամիջոցները դրանից տաս օր առաջ կասեցվել էին Ղրիմում, երբ ընտրացուցակներ չեն հրապարակվել. «Սա փսիխոզի պայմաններում մասսայական սոցհարցում էր»:
Քաղաքական և միջազգային հետազոտությունների հայկական կենտրոնի փորձագետ Ռուբեն Մեհրաբյանը համամիտ է նրա հետ։ Փորձագետը հիշեցրել է, որ 4 ամիս առաջ, երբ Մայդանում ցույցերը բացառապես խաղաղ բնույթ էին կրում, Ղրիմը ցանկություն չէր հայտնում Ռուսաստանին միանալու, և իրավիճակը կտրուկ փոխվեց, երբ «հանցավոր անցյալ ունեցող անձինք գրավեցին երկրի կարևոր կառույցները»։
Կովկասի ինստիտուտի փոխտնօրեն Սերգեյ Մինասյանի գնահատմամբ՝ Ղրիմի հանրաքվեն չի համապատասխանում Ուկրաինայի սահմանադրությանը և միջազգային իրավունքին, բայց այդ փաստը որևէ մեկին չի հուզում, քանի որ Մոսկվայի վերահսկողությամբ հանրաքվեն քաղաքական բնույթ ուներ. «Աշխարհաքաղաքական շախմատի ընթացքում կողմերից մեկը խաղը շարունակելու փոխարեն ուղղակի շրջեց շախմատի տախտակը: Կողմերից մեկը ցույց է տվել իր դիրքորոշումը, հիմա խնդիրն այն է, արդյոք այդ դիրքորոշումը կկարողանա փոխել մի շարք իրադրություններ»: