Epress.am Լուրեր Հայաստանից
Բանակն իրականում այնպես չէ, ինչպես ցույց են տալիս «Բանակում» հեռուստասերիալում, դրանով ոգևորում են տղաներին, բայց իրականում դժոխք է: Մի բանակում, որ սպանված զինվորի համար կարող են սուտի վկայություններ տալ, համարձակություն չեն ունենում ճիշտ իրողությունը ասել և խելացի, ծանրակշիռ, գրագետ զինվորին են սպանում, ու համարձակություն չեն ունենում, որ ասեն այդ զոհի ընկերներն են, էլ ինչ եք սպասում այդ բանակից: Այս մասին ասված է ԼՂՀ-ի Խոջալուի զորամասերից մեկում հրազենային վնասվածքից զոհված զինծառայող Թորգոմ Սարուխանյանի մոր` Լենա Սարուխանյանի նամակում:
«Ի’նչ հզոր ու հպարտ բանակի մասին է խոսքը, եթե զինվորը պաշտպանված չէ, ինչպես պաշտպանի սահմանը այն զինվորը, որ ինքը, զինվորը պաշտպանված չի զգում իրեն բանակում: Շատ վատ է, որ մեր ղեկավարության կողմից միշտ անտեսված է բանակում սպանած զինվորները: Ինչքան ավելանում են բանակում սպանությունները այնքան շատանում են զինվորական հեռուստասերիալները: Ու ոչ ոք չի էլ մտածում թե այդ հեռուստասերիալները ցուցադրելով ինչ կկատարվի բանակում սպանված զինվորների ծնողների հետ, առանց այդ էլ անտեսված են որպես զոհված զինվորների ծնողներ»,- ասված է նամակում:
«Մի հայկական հարց էլ սա է` բանակում զինվորներին սպանելը և ինքնասպանություն դարձնելը վերացրեք: Մի ցեղասպանություն էլ սա է կոչվում: Մենք` զինվորների մայրերս, այս ցեղասպանությունը ումի՞ց պահանջենք, որ հաստատի, որ սա էլ է ցեղասպանություն ոչ թե «ինքնասպանություն», – եզրափակում է Լենա Սարուխանյանը: