Քոչարյանի օրոք ուղիղ եթերում բողոքելն անհնար էր. Արամ Աբրահամյանը՝ Օսկանյանի մասին

«Առավոտ» թերթի գլխավոր խմբագիր Արամ Աբրահամյանը չի հավատում, որ Վարդան Օսկանյանը զբաղվել է «փողերի լվացմամբ», ինչպես չէր հավատում, որ նման բանի ընդունակ է մեկ այլ նախկին արտգործնախարար` Ալեքսանդր Արզումանյանը: Այս մասին Աբրահամյանը գրել է իր այսօրվա խմբագրականում:

«Ընդհանրապես «հանցավոր ճանապարհով ստացած եկամուտների օրինականացումը», որը «փող լվանալու» ճշգրիտ անվանումն է, շատ ծանր մեղադրանք է: Տեսականորեն բացառված չէ, որ Ջոն Հանթսմանը, որը գումարներ է փոխանցել Օսկանյանին, եկամուտներ է ստացել ոչ օրինական ճանապարհով, բայց արդյոք մեր ԱԱԾ-ն ի վիճակի՞ է զբաղվել ԱՄՆ Հանրապետական կուսակցության և համաշխարհային մորմոնական շարժման առաջնորդներից մեկի գործերով: Թե ինչ նպատակներ է այդ գործիչը հետապնդում Հայաստանում` նույնպես դժվար է ասել, բայց որ նրա օգնությամբ ստեղծված «Սիվիլիթասը» դրական ու խրախուսելի աշխատանք է կատարում, դա, իմ կարծիքով, անվիճելի է: Ինձ համար «Սիվիլիթասը» առաջին հերթին լրատվամիջոց է, և բոլոր նորմալ լրագրողները, անկախ քաղաքական համոզմունքներից, կարծում եմ, պետք է կանգնեն գործընկերների կողքին: Հարկային խնդիրներ, այո, բոլոր հիմնադրամները կարող են ունենալ, բայց դա բոլորովին այլ մեղադրանք է, և քանի ուշ չէ, հավանաբար իշխանությունները պետք է իրենց մոտեցումները վերաձևակերպեն:

Բայց ուզում եմ ուշադրություն դարձնել մեկ այլ հանգամանքի վրա: «Կենտրոնի» «Ուրվագիծ» հաղորդման հյուրը լինելով` պարոն Օսկանյանը հայտարարեց. «Իշխանության հանդուրժողականությունը զրո է»` ավելացնելով, որ իշխանությունը բոլորից պահանջում է ասել, թե ամեն ինչ լավ է, արտագաղթ չկա, տնտեսական աճ կա և այլն: Անկախ նրանից` արդյոք նրա գլխին գործ սարքո՞ւմ են, թե՞ չէ, այդ պնդումները ճշգրտման կարիք ունեն: Եթե համեմատելու լինենք Ֆրանսիայի կամ թեկուզ Էստոնիայի հետ, ապա` այո, զրո է: Եթե համեմատենք Ռոբերտ Քոչարյանի իշխանության հետ, ապա` «պլյուս 1» է: Շատ պարզ պատճառով, իր արտգործնախարար լինելու տարիներին, մասնավորապես, 2002-ի ապրիլից` «Ա1+»-ը փակելուց հետո չկար մի հեռուստաընկերություն, որտեղ հանիրավի հետապնդվող ընդդիմադիր քաղաքական գործիչը կարող էր գնալ և ուղիղ եթերում բողոքել այդ հետապնդումից: Հիմա առնվազն «Կենտրոնը» և «Երկիր մեդիան» այդպիսի հեռուստաընկերություններ են: Ավելին` երբ «Ա1+»-ը փակվեց, «վերևից» ստիպեցին բոլոր հեռուստաընկերություններին և մի շարք այլ լրատվամիջոցների հայտարարել, որ Հայաստանում խոսքի ազատությանը ոչինչ չի սպառնում (դա կարելի է սև հումոր համարել): Չեմ պատկերացնում, որ այժմ նման բան հնարավոր է: Դուք կասեք` հիմա էլ է «Ա1+»-ը եթերազրկված, և վերջերս էլ է Ամալյանը մի «մրցույթ» անցկացրել, որն իր ցինիզմով նախորդ «մրցույթներին» չէր զիջում: Շատ ճիշտ է: Դրա համար էլ ասում եմ` «պլյուս 1», ոչ թե «պլյուս 10»:

Նույն հարցազրույցում, երբ Պետրոսը արդարացիորեն նկատեց` դե, 20 տարի նույն բանն է, դրան պարոն Օսկանյանը հակադարձեց. «Ի՞նչ է, հիմա պետք է 100 տարի է՞լ շարունակվի»: Աստված մի արասցե: Բայց դրա համար նրանք, ովքեր այս 20 տարում այդ ամենն արել են, պետք է ընդունեն, որ սխալ են արել», – գրել է Աբրահամյանը: