Հայ գրողը՝ իշխանությունների մասին. «Ինձ ատում են, որովհետև մտածում եմ նրանց ուզածի հակառակը»

Կանադայում բնակվող գրող, արվեստի քննադատ Արա Բալիոզյանի կարծիքով՝ Հայաստանի մեծագույն խնդիրն այն է, երկրում չկա խոսքի իրավունք, քանի որ առանց դրա հնարավոր չէ երկխոսություն և առաջընթաց:

«Մենք պետք է մեր ապագան կառուցենք, օրինակ, Շվեյցարիայի մոդելով, այլ ոչ թե Խորհրդային Միության, որտեղ խոսքի իրավունք չկար: Երկիրը թեև անկախացել է, բայց ազատ չէ իրականում մոսկովյան տիրապետությունից: Ռեժիմի գլխին կանգնած են նախկին ԿԳԲ-ի գործակալներ: Տարբերությունն այն է, որ Ստալինի օրոք կոռուպցիա էր իշխում, հիմա` և կոռուպցիա, և արտագաղթ», – Epress.am-ի հետ զրույցում ասել է Բալիոզյանը:

Նա խոսքով ` հայաստանցիների մոտ կա ազատության սխալ ընկալում. նրանք մտածում են, որ ազատությունը հակասում է իրենց տարածքային, տնտեսական, սոցիալական և մշակութային շահերին, իրականում ճիշտ հակառակը, ազատությունը ալֆան ու օմեգան է ցանկացած իրավունք պահպանելու համար:

Հետևելով հայաստանյան իրադարձություններին՝ գրողը նկատել է, որ մարդիկ հաճախ անհանդուրժող են իրենցից տարբեր մարդկանց հանդեպ, ինչը, ըստ նրա, բնորոշ չէ հայերին, այլ հետևանքն է իշխանության ճնշման կամ հատուկ է հրահրվում իշխանությունների կողմից:

«Ազգային սիմվոլները չարաշահելով` իշխանությունները փորձում են մարդկանց  կույր դարձնել համամարդկային արժեքների հանդեպ: Նրանք սերմանում են վախ, ինչը հզոր զենք է մարդկանց հնազանդ պահելու համար: Մարդկանց արժեքներ են տրվում պատրաստի,  ոչ թե նրանք ազատ են իրենց արժեքների ընտրության մեջ: Սա կարելի է ասել նաև Սփյուռքի հայերի մասին:  Իռլանդական ասացվածք կա` Իռլանդիան լավ տեղ է մեռնելու համար, նույնն են զգում սփյուռքահայերը Հայաստանի հանդեպ: Եթե դու չես ընդունում իշխանական պրոպագանդան, դու դառնում ես թշնամի:  Հայաստանում ինձ ատում են, որովհետև ես իմ անձի մասին մտածում եմ նրանց ուզածի ճիշտ հակառակը»,- ասել է Բալիոզյանը:

Ազատության հասնելու միակ ճանապարհը ցույց տալու համար մեր զրուցակիցը ցիտել է Հեգելի խոսքերը` իշխանությունը երբեք չի զիջի առանց արյունահեղության:

«Ես արյունահեղություն չեմ քարոզում, միայն հիշեցում եմ, որ իշխանության գլուխ կանգնած մարդիկ խրոնիկ սուտասաններ են և ամեն ինչի ընդունակ են իրենց աթոռը պահելու համար: Բայց եթե արաբական գարուն եղավ, ինչո՞ւ չի կարող հայկական գարուն սկսվել»,- ասել է գրողը:

Լուսանկարը՝ Արա Բալիոզյանի Facebook-ի էջից