«Ես հայրենասեր չեմ». ադրբեջանցի գրողը համոզված է՝ իր երկրում ուզում են հայերի հետ խաղաղ ապրել

Ադրբեջանցի գրող Աքրամ Այլիսլին նախօրեին «Русский Репортёр» ամսագրի հետ զրույցում հայտարարել էր, որ ադրբեջանցիներն ու հայերը կռվում են հողի համար, իսկ հողը ոչ ոքի պետք չէ: «Մենք ձեզ հետ դժբախտության ընկերներ ենք: Ոչ Պուտինը, ոչ Ալիևը հողի տերերը չեն. նրանք հարստության տերեր են, նավթային ղեկավարներ»,- հայտարարել է գրողը:

Նրա խոսքով՝ եթե այսօր ադրբեջանցիների շրջանում հանրաքվե անցկացվի, ապա ճնշող մեծամասնությունը կողմ կլինի հայերի հետ հարաբերությունների կարգավորմանը։

Haqqin.az-ի հետ զրույցում Այլիսլին մեկնաբանել է իր վերջին հարցազրույցը՝ նշելով, որ չի վախենում իշխանությունների կողմից հնարավոր ճնշումից:

«Ես անձամբ հայերին թշնամիներ չեմ համարում: Ես բազմիցս հայտարարեմ եմ, որ ինձ մտահոգում է տիրող իրավիճակը, ու միշտ հայերի ու ադրբեջանցիների միջև խաղաղության կողմնակից եմ եղել: Ես չեմ վախենում: Իշխանություններն ինձ արդեն զրկել են ժողովրդական գրողի կոչումից ու ճնշում գործադրել ընտանիքիս վրա. ես այլևս վախենալու պատճառ չունեմ: Ինձ համար ամենակարևորը երկու ժողովուրդների միջև խաղաղության հասնելն է»,- նշել է Այլիսլին:

Նա ևս մեկ անգամ հայտարարել է, որ ադրբեջանցիները հայերի հետ կռվում են հողի համար, սակայն այն ոչ ոքի պետք չէ. «Իսկապես, ներկայումս հողի նկատմամբ վերաբերմունքն այլ իմաստ է ստանում: Ուստի, իմ կարծիքով, ժողուրդների միջև լարվածությունը կախված չէ նրանից՝ ում է պատկանում այդ հողը: Խնդիրն այստեղ ավելի խորն է: Կարծում եմ՝ ադրբեջանցիներն ու հայերը կրկին կապրեն խաղաղության մեջ, եթե քաղաքական գործիչները չխանգարեն նրանց»:

Այլիսլին հայտարարել է, որ իրեն հայրենասեր չի համարում:

«Որտե՞ղ եք տեսել՝ գրողը հայրենասեր լինի: Նա պետք է գրի այն ամենը, ինչ իրեն հուշում են նրա միտքն ու սիրտը: Ազգայնականությունն ու հայրենասիրությունը ստեղծագործ մարդուն հատուկ չեն: Գիտե՞ք, թե Ջալիլ Մամեդղուլիզադեն 1990 թվականին իր հոդվածներից մեկում հայերի մասին ինչ էր գրել: Նա գրում է, որ Այլիս հայկական գյուղ այցելության ընթացքում ինքը մարդկանց դեմքերին երջանկություն է տեսել, իսկ փողոցներում՝ մաքրություն ու քաղաքակրթություն: Վերադառնալով ադրբեջանական գյուղեր, սակայն, միայն լաց ու խոշտանգումներ է տեսել: Ինչո՞ւ ոչ ոք Մամեդղուլիզադեին չի մեղադրում հայրենասիրության բացակայության մեջ ու չի ոչնչացնում նրա հուշարձանները: Քանի որ նա մեծ գրող է ու գրել է այն, ինչ տեսել է և ինչպես տեսել է»,- հայտարարել է Այլիսին: