ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբաման այս տարի էլ չի օգտագործի «ցեղասպանություն» եզրը իր ամենամյա ելույթի ժամանակ, որը նվիրվում է 1915 թվականին զոհված հայերին, պնդում են թուրք վերլուծաբանները:
Հիշեցնենք, որ նախորդ երեք տարիներին Օբաման արտասանել է «Մեծ Եղեռն», սակայն խուսափել է «ցեղասպանություն» բառից, ինչը մեծ դժգոհություն էր առաջացրել ԱՄՆ-ի հայ համայնքի շրջանում:
Today’s Zaman-ի հետ զրույցում լրագրող և Հարավային Կովկասին առնչվող խնդիրների փորձագետ Մեհմեթ Ֆաթիհ Օզթարսուն նշել է, որ այս պահի դրությամբ ԱՄՆ-ի և Թուրքիայի հարաբերությունները կարևոր փուլում են, և Օբաման ավելի կկարևորի երկու երկրների ռազմավարական գործընկերությունը:
«Հաշվի առնելով այն փաստը, որ Թուրքիան շարունակում է տարածաշրջանում ԱՄՆ-ի կարևորագույն ռազմավարական գործընկերը մնալ, Օբաման չի արտասանի «ցեղասպանություն» բառը: ԱՄՆ-ում բնական է նախընտրական ժամանակաշրջանում խոստումներ տալ հայկական համայնքին նրանց ձայները շահելու համար, սակայն հետո կարևորել Թուրքիայի հետ ռազմավարական գործընկերությունը», – ասել է Օզթարսուն:
Նա նշել է, որ այս պահին Թուրքիան և ԱՄՆ-ն համագործակցում են, մասնավորապես, Սիրիայի հիմնահարցի շուրջ, ինչը միջազգային քաղաքականության կարևորագույն հարցերից է:
Բիլգի համալսարանի պրոֆեսոր, քաղաքագետ Իլթեր Թուրանը կիսում է Օզթարսուի կարծիքը: Նա նշել է, որ Հայոց Ցեղասպանության խնդիրը անկյունաքարային չէ ԱՄՆ-ի գալիք նախագահական ընտրությունների ժամանակ, և չի կարող ազդել ԱՄՆ նախագահի որոշման վրա: Նրա խոսքով` ԱՄՆ-ում հայկական համայնքը նույնքան ազդեցիկ չէ, որքան Ֆրանսիայում, այդ իսկ պատճառով Օբաման հարվածի տակ չի դնի ԱՄՆ-Թուրքիա հարաբերությունները, որոնք այս պահին բարիդրացիական են:
Թուրք վերլուծաբանների կարծիքով` առավելագույնը, ինչ կարող է անել Օբաման` դա կրկին «Մեծ Եղեռն» եզրը կրկնելն է: Դա դժգոհություն է առաջացնում թե հայերի, թե թուրքերի շրջանում: Հայերը ցանկանում են լսել «ցեղասպանություն» բառը, մինչդեռ Թուրքիայում նշում են, որ «անգամ «Մեծ Եղեռն» ասելով` Օբաման խեղաթյուրում է իրականությունը»:
Մասնավորապես, Բուրսայի Ուլուդաղ համալսարանի դասախոս, Հայկական հարցի մասնագետ Բարիշ Օզդալն ընդգծում է, որ Օբամայի կողմից «Մեծ Եղեռն» արտահայտության օգտագործումը երկարաժամկետ կտրվածքով վնաս է Թուրքիայի շահերին:
«Հայկական բառի օգտագործումը թուլացնում է Թուրքիայի դիրքերը տվյալ հարցի կապակցությամբ, քանի որ այդ բառը միջազգային հարաբերությունների տերմինաբանության մեջ սկսում է ընկալվել որպես «ցեղասպանություն»», – հայտարարում է Օզդալը:
Նրա խոսքով` կան բառեր, որոնք քաղաքականապես չեզոք չեն. ինչպես, օրինակ, ցեղասպանություն բառն ասելով` բոլորը հիշում են Հոլոքոստը, իսկ ապարտհայդը ասոցացվում է Հարավ-Աֆրիկյան Հանրապետությունում 20-րդ դարի կեսերին գործող ռեժիմի հետ: