Թուրքիայի մասնավոր դպրոցներին վերաբերող օրենքում մտցված մի շարք փոփոխություններն ու լրացումները, որոնք նպատակ ունեին վերացնելու ազգային փոքրամասնությունների դպրոցների կարգավիճակի հետ կապված խնդիրները, իրականում էլ ավելի է բարդացրել դրանց վիճակը: Այս մասին Hürriyet Daily News-ի հետ զրույցում ասել է Ստամբուլի հայկական Յեշիլքոյ դպրոցի կառավարիչ Գարո Փայլանը:
«Մենք մասնավոր դրոցներ չենք: Մենք վարձավճար չենք ստանում մեր դպրոց հաճախող աշակերտներից: Մենք «քոլեջի» (մասնավոր դպրոց) կարգավիճակ չունենք: Մենք առանձին օրենք ենք պահանջում փոքրամասնությունների դպրոցների համար»,- ասել է Փայլանը:
Թուրքիայի մասնավոր դպրոցներին վերաբերող օրենքը, ինչպես նաև Լոզանի պայմանագիրը միայն Թուրքիայի քաղաքացիներին է թույլ տալիս հաճախել ազգային փոքրամասնությունների դպրոցներ: Այն օրենքը վերանայվել էր և փոփոխվել մարտի 20-ին, որը, սակայն, շատ ուսուցիչների անորոշության մեջ է գցել:
Ապօրինի հայ ներգաղթյալների երեխաները շարունակում են դպրոց հաճախել, «հյուր աշակերտ» կարգավիճակով, ասել է Փայլանը` հավելելով, որ նոր բարեփոխումները ոչինչ իրականում չեն փոխել:
Երկու տարի առաջ նրանց «հյուր աշակերտ» կարգավիճակ է շնորհվել. որը նշանակում է, որ նրանք, իրավունքը ունեն հաճախել փոքրամասնությունների դպրոց, բայց չեն կարող որևէ դիպլոմ ստանալ կամ պաշտոնապես գրանցվել կրթական ինստիտուտներում:
Հայաստանի աշակերտնեը չեն կարող այցելել Rum ( հունական դպրոց), որովհետև նրանք ապօրինի ներգաղթյալներ են, իսկ հույների երեխաները չեն կարող հաճախել այնտեղ, քանի որ Թուրքիայի քաղաքացիներ չեն, ասել է հունական Apoyevmatini պարբերականի գլխավոր խմբագիր Միխայիլ Վասիլիադիսը:
«Կրթության իրավունքը պաշտպանվում է միջազգային պայմանագրերով: Երեխաների իրավունքները համամարդակային են: Նրանք պետք է պետությունների պաշտպանության ներքո գտնվեն, անկախ նրանից ապօրինի ներգաղթյալներ են, թե քաղաքացիներ»,- նշել է Վասիլիադիսը: